Dertien ton varkensvet in de Aa
Column 43 keer gelezen Cabaretier Mark van de Veerdonk laat iedere week, op geheel eigen wijze, zijn licht schijnen op actuele onderwerpen uit de regio. De column is ook na te lezen in de vrijdageditie van het Udens Weekblad, Stadskrant Veghel, weekblad Regio Oss en in De MaasDriehoek.[image=83645]
Ik zou hem zó hard tegen zijn kont willen schoppen dat hij nog wekenlang drollen poept in de maat van mijn schoenen. Voor dit soort types zou de achtbaan in de Efteling een staanplaats moeten hebben. Het verschil tussen hém en een emmer stront …is de emmer!
Nee, toen ik het voor het eerst hoorde kon ik de dader wel schieten. Welke …oetlul haalde het vorige week donderdagnacht in zijn bolle kop om bij het Keldonkse chauffeurscafé De Sluis stiekem een tankwagen open te zetten? Nota bene in Keldonk? Daar spijkert een puber toch hooguit wat pieren aan de grond om de merels een hernia te bezorgen, maar dit soort terroristische acties …?
De ravage was enorm. Terwijl de chauffeur in zijn cabine lag te slapen stroomde er dertien ton varkensvet de parkeerplaats op en zo naar de Goorloop (leuke naam voor een sloot!). En van die gore geul dreef de vette derrie huplakee … de Aa in. Kilometers verderop, ter hoogte van de Kilsdonkse Molen in Dinther, werd een opblaasbare drijfbalk in het water gelegd om het vet tegen te houden. Maar er was geen beginnen aan. Wat een ramp!
Dus dát moest ik zien. Eh …ik bedoel, misschien kon ik helpen. Ja, dát dacht ik toen. Natuurlijk, dit was een noodsituatie, dus niet langer gedraald, nú was de tijd om mijn medemens te helpen. Of zoiets. (Ik ben nou eenmaal erg sociaal, dat bewijst bijvoorbeeld mijn sterilisatie.) In het Veghelse Julianapark moest de nood het hoogst zijn, dus daar zou ik de handen uit de mouwen gaan steken.
Het was druk op de weg. Wat gaat er een boel volk naar het afscheid van burgemeester Mangelmans …dacht ik nog. En in al die pannen en emmers zat natuurlijk het lievelingskostje van de populaire burgervader. Ik parkeerde mijn auto op de NCB-laan en liet me met de massa meevoeren. Verrassend genoeg liet de colonne het gemeentehuis vervolgens links liggen, men sloeg bij theater de (inmiddels) Bruine Kei rechts af en hield even stil bij het brugje over de Aa. De menigte keek naar beneden. Daaronder tegen de drijfbalk dreef de Beloofde Derrie. Iemand gooide zijn pan van de brug naar beneden en sprong er achter aan. Dat was het teken, want weldra stortte zich een leger van bruinwerkers over de reling zo de varkensprut in. Sommigen zelfs zonder pan, maar met hun monden wijd opengesperd.
Het Slokdarmfestival was vroeg dit jaar … maar een groot succes. Dankzij een Keldonkse eikel.
Een vet weekend gewenst door
