Afbeelding

Dertig jaar ‘klaar over’ in Odiliapeel

Column 12 keer gelezen
Cabaretier Mark van de Veerdonk laat iedere week, op geheel eigen wijze, zijn licht schijnen op actuele onderwerpen uit de regio. De column is ook na te lezen in de vrijdageditie van het Udens Weekblad, Stadskrant Veghel, weekblad Regio Oss en in De MaasDriehoek.

[image=83643]

Ik snap het wel. Je wordt er ook niet vrolijk van. “Typhoon verwoest begraafplaats: 1500 doden.” “Diarree-epidemie neemt vast vormen aan.” Of wat dacht je van “Lijk gevonden zonder hoofd, politie vermoedt misdrijf”? Nee, zelfs het regionale weekblad, toch van oudsher een vindplaats van positieve nieuwsberichten, staat de laatste tijd enkel vol ellende. “Leraar aardrijkskunde op weg naar school verdwaald.” Hou op. Zo kan het niet langer. Dat moet ook Roland de Winter gedacht hebben. En geef hem ’s ongelijk. De uitgever van dit regionale weekblad moet het ook zat zijn geweest en daarom riep hij afgelopen maandagavond al zijn hoofdredacteuren op het matje. “Jongens, het is mooi geweest! We gaan nou wat POSITIEFS schrijven. Ik wil minimaal één vrolijk bericht deze week.” Zoiets moet hij hebben gezegd, want nog dezelfde nacht is een waar leger van journalisten de regio ingetrokken.

Maar veel haalde het niet uit. De volgende middag lag het volgende schamele lijstje op het bureau van de Winter: “Astmavereniging Oeffelt nieuw leven ingeblazen.” “Volkelse piloot krijgt hartaanval, toestel inmiddels stabiel.” En “Blinde marathonloper uit Ravenstein grijpt net naast hoofdprijs.” Met de handen in de grijze haren kwam de Winter omhoog van zijn schrijfblad. Hij keek zijn redacteuren één voor één aan. Was dit alles? “Nou niet echt”, probeerde de hoofdredacteur van de Veghelse Stadskrant, “in Boerdonk mochten groep 1 en 2 aan de buiken van zwangere vrouwen voelen … maar die scoop had het Brabants Dagblad al.” Nu schraapte een redacteur van de Maas Driehoek zijn keel. “Ehem … bij de bouw van bedrijventerrein Beugen Zuid zijn geen middeleeuwse kabels aangetroffen. Dit leek even het bewijs dat Karel de Grote mobiele telefoon had, maar …”. Het bleef verder stil. “Nou”, verzuchtte de uitgever, “dan ben ik genoodzaakt om jullie bonussen voor dit jaar te ….”

Maar daar zwaaide de deur open. Een natgeregende journalist viel over de drempel naar binnen en zijn beduimeld artikeltje waaide over de hoofden van de teneergeslagen redacteuren precies op het bureau van de Winter. De kop luidde: “Dertig jaar “klaar over” in Odiliapeel.” Twee verkeersbrigadiers uit de Peel, Annie Meggelaars en Nelly van Lankveld, waren uitgerekend die dag na 30 jaar van trouwe dienst in de bloemetjes gezet. Pang! De eerste champagnekurk doorboorde het structuurplafond boven de redactie. Ze waren gered door twee moeders uit de Peel.

Dat Odiliapeel pas na 2004 toegankelijk was voor gemotoriseerd verkeer werd pas een dag na publicatie ontdekt. Maar laten we het in hemelsnaam een beetje positief houden, ja?

Minimaal één vrolijk weekend gewenst door

Mark van de Veerdonk

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant