Eerdse ondernemers als sterren begroet
Column 24 keer gelezen Cabaretier Mark van de Veerdonk laat iedere week, op geheel eigen wijze, zijn licht schijnen op actuele onderwerpen uit de regio. De column is ook na te lezen in de vrijdageditie van het Udens Weekblad, Stadskrant Veghel, weekblad Regio Oss en in De MaasDriehoek.[image=83646]
Het leven is een wasstraat en ik ben op de fiets. Althans, dat gevoel heb ik. Als een zakkenroller op de Beerse naturistencamping of pompbediende op de Schaijkse hei. Zoiets. Echt, ik klungel me door het leven heen. Er zijn bejaarde mensen die vergeten hun gulp dicht te doen … nou ik vergeet hem vaak open te maken. Dat zegt eigenlijk alles. Als je mij vraagt, “Mark, waar ben je goed in?” dan zou ik het zo 1-2-3 niet weten. In Sint Hubert heeft een bowlingbaan laatst de goot naar mij genoemd. Ik heb ’s in mijn voet geschoten bij het jagen op paddestoelen. Ik zou nog geen brandalarm aan Jeanne d’Arc kunnen verkopen. Zelfs voor mijn brevet van onvermogen zou ik zakken. Kortom, ik ben de perfecte pianist voor een acapella groep. Het kan niet lang meer duren of je ziet bij een televisiespotje voor het Rampenfonds mijn gironummer in beeld.
Mocht je nou denken dat ik toch best grappig kan schrijven … Ik heb één keer een script geschreven voor een televisiekomedie, en daar hebben ze bij de VARA toen geen woord aan veranderd. Dat ding ging daar linea recta de prullenbak in. En als cabaretier zal ik alleen bij windkracht 10 op mijn crematie wat stof doen opwaaien. Ik heb één keer na een optreden 3 bossen bloemen mogen ontvangen … maar ik had verdorie voor 5 bossen betaald. Even dacht ik laatst redelijk populair te zijn … maar mijn vriendin heeft me toen uitgelegd dat het onverstandig was al die mailtjes over viagra te beantwoorden.
Maar … in mijn dromen ben ik de held! Ik doe dan dingen die ik in het echt nooit gedaan krijg. Met een paar ongelofelijke vrije trappen maak ik de degradatie van het Lithse NLC’03 ongedaan, ik red heel Rijkevoort van de varkensgriep en voorkom een vervelend ongeluk met een bromfietser op de Osse Kantsingel. En dan laat ik me in een grote limousine naar café-zaal ‘t Hooghuys in Eerde brengen alwaar hordes fotografen en opdringerige handtekeningenjagers me op staan te wachten. De veiligheidsbeambten hebben moeite om me heelhuids binnen te krijgen. En daar spuit de burgemeester een liter champagne over me uit … en dan word ik meestal wakker.
Laat ik nou altijd gedacht hebben dat ik de enige sukkel was met deze natte droom …maar nee hoor, de Eerdse Ondernemers Vereniging zit er vol mee, tenminste als ik de foto’s van hun laatste bijeenkomst mag geloven.
Een stof opwaaiend weekend gewenst door
