'Opvoeden Hulphond was de aanleiding voor de oprichting van mijn bedrijf'

UDEN | De liefde tussen de Udense Ellen van Kemenade en hulphonden is groot. Zo groot, dat het zelfs leidde tot een nieuwe, serieuze bezigheid in het maken van beloningstasjes. Udens Weekblad sprak hier met haar over.

door Henk Lunenburg

Ellen is in 1972 geboren in Uden. Ze had twee oudere broers. Haar ouders hadden een van de eerste champignonkwekerijen in Uden aan de Handwijzerstraat. Ellen volgde het basis onderwijs op de Pius X school en toonde al vroeg interesse in creatief bezig zijn. Haar carnavalskleding ontwierp en maakte ze zelf. Als de kwekerij omgebouwd moest worden, hielp ze met de montage van de stellingen. Ze omschrijft zichzelf als stoer, robuust en iemand met lef. Na de basisschool volgde ze de studie bouwkunde, en in die mannenwereld voelde ze zich goed thuis. Als projectleider-inkoper werkte ze meestal van achter een bureau. Na 20 jaar bouw zocht ze naar nieuwe uitdagingen. In 2002 trouwt Ellen met Marc Timmermans en samen kregen ze twee kinderen, nu 13 en 15 jaar oud. Marc werkt ook in de bouw bij Wagemakers. Het huis waar ze nu wonen hebben ze onder eigen beheer gebouwd.

Hulphond opvoeden
Als vrijwilligerswerk koos Ellen het opvoeden van een Hulphond, waarvoor ze eerst een cursus volgde. Tijdens een intakegesprek bij haar thuis werd de thuissituatie en de gezinssamenstelling bekeken, met als gevolg dat er een zwarte Labradorpup met de naam Pien het gezin uitbreidde. Zij was nog niet zindelijk en nog niet gewend aangelijnd te worden. Pien draagt altijd een hesje waarop staat dat ze een Hulphond is, zodat andere mensen kunnen zien dat zij niet aangehaald en geaaid mag worden. Later gaat Pien mee naar de supermarkt, het ziekenhuis en in een lift. Het is dan belangrijk dat ze alleen contact heeft met haar baasje. Ook het gezin was betrokken bij de opvoeding van Pien. Ze mochten soms wel de hond uitlaten, maar knuffelen met de hond was verboden omdat de hond misschien bij iemand geplaatst werd die dat ook niet kan. Ellen: "Dat lijkt zielig maar overdag krijgt de hond zoveel aandacht en daar geniet zij enorm van." Twee keer in de week ging Ellen met Pien naar trainingen waar ze tips kreeg en naar de vooruitgang werd gekeken. "Tijdens het trainen wordt de hond beloond als zij het goed heeft gedaan. Zodra ze geleerd heeft wat er van haar gevraagd wordt, krijgt ze er geen beloning meer voor." Het belangrijkste commando wat aangeleerd wordt, is direct komen als dat gevraagd wordt. Tijdens het opvoeden moet ze leren om niet iedereen te begroeten en zich niet af te laten leiden door geluidjes en/of geurtjes. Na 14 maanden is de pup zover klaar dat zij teruggaat naar de organisatie. Een emotioneel moment voor het gezin, ondanks dat ze altijd hebben geweten dat ze het doen voor iemand die niet zonder Hulphond kan. Korte tijd verblijft ze daarna in een kennel samen met andere honden, tot ze naar een andere trainer gaat die haar gericht traint voor de persoon waarvoor de hond bestemd is. Bij Pien verliep dat niet volgens verwachting. In de kennel vertoonde ze plotseling gedrag die niet past bij een Hulphond. Het is zelden dat dit zo laat nog gebeurt en niemand had het zien aankomen. Pien wordt afgekeurd als Hulphond en aan Ellen wordt gevraagd of Pien terug mag komen in hun gezin. Vanaf dat moment maakt Pien onderdeel uit van hun gezin.

Beloningtasjes
Tijdens de trainingen zag Ellen dat de meeste cursisten een beloningtasje droegen van nylon, dat snel kapot gaat en hun kleding vies maakt. "Ik dacht: dat moet beter kunnen. Ik had al eens een workshop leerbewerking gevolgd en zo ontstond het idee om beloning tasjes van leer te maken." Ze kocht leer en maakte enkele proefmodellen die in de praktijk werden uitgetest. "Tijdens het opvoeden van een hulphond draag je zo'n tasje de hele dag. Daarin zitten beloningsbrokjes, en een vakje voor plastic zakjes om de ontlasting op te ruimen. Bij sommige modellen zit er ook een vakje voor je telefoon." Deze eerste tasjes waren de aanleiding om te starten met LEER 2020. Ellen ontwerpt en maakt nu tasjes voor diverse doelgroepen zoals rolstoelgebruikers en vakgerichte beroepstassen voor onder anderen kappers. Veel tassen worden op aanvraag en voor de gebruiker op maat gemaakt. Bij rolstoelgebruikers is dat heel belangrijk. Elke tas heeft een andere functie en afhankelijk van de handicap een ander soort sluiting nodig. "Ik ben zo blij als ik voor iemand een tas op maat heb kunnen maken, waardoor hun leven gemakkelijker wordt", zegt Ellen. Omdat de tassen van degelijk materiaal en vakkundig gemaakt worden, gaan ze een leven lang mee. Het maken van de tassen neemt zoveel tijd in beslag dat Ellen niet opnieuw begint aan het opvoeden van een Hulphond. "Het was een geweldige ervaring en we hebben er een lieve huisgenoot aan over gehouden. De organisatie Hulphond is nog steeds op zoek naar mensen die een pup willen opvoeden. Ik kan het iedereen aanbevelen", zegt Ellen tot slot.

Op 29 september wordt in Herpen een open dag Hulphond gehouden. Mail voor meer informatie naar info@hulphond.nl.