Jan is de grondlegger van zijn warenhuis
Jan is de grondlegger van zijn warenhuis Foto: Ankh van Burk
IN GESPREK MET

'Hoop me nog lang in te kunnen zetten voor Volkel'

Human Interest 3.241 keer gelezen

VOLKEL | "Het is al lekker druk, maar dat is goed", zegt hij, als ik hem 's morgens om 9.30 uur in zijn warenhuis ontmoet voor het gesprek. We gaan naar de kantoorruimte, waar het lekker rustig en koel is. Zijn warenhuis is een begrip in Volkel en de regio. Het is inmiddels uitgegroeid tot een familiebedrijf, waar zijn zoon en ook zijn kleinkinderen hun werk hebben. Ondanks zijn pensioenleeftijd is hij ook nog elke dag te vinden in de zaak, want hij kan niet zonder het contact met de klanten. Daarnaast is hij heel actief voor zijn dorp. Het Udens Weekblad blikt terug met Jan Coppens.

tekst en foto's Ankh van Burk

In 1948 werd Jan geboren als jongste kind in een gezin van negen kinderen op De Vloet in Volkel. "Mijn vader was fabrieksarbeider bij Van Tiel in Beek en Donk, later kwam hij te werken bij kippenslachterij Pingo. Mijn moeder zorgde voor het gezin. Ik heb goede herinneringen aan mijn jeugd en van mijn ouders heb ik goeie zin meegekregen, maar geen geld", begint Jan zijn verhaal. "Op school was leren niet zo mijn ding. Ik hield mij meer bezig met allerlei karweitjes, zoals de verwarmingsketel bijhouden en 's morgens koffie zetten voor de leraren. Ik zat in de vijfde klas toen ik van school ging en was toen 14 jaar. Zo ging dat in die tijd. Ik kon bij mijn vader in de kippenslachterij komen werken als magazijnhulp en in de dozenmakerij." Na vijf jaar haalde Jan zijn vrachtwagenrijbewijs en ging als bulkwagenchauffeur bij de CHV in Veghel werken. Rond die tijd trouwt hij met Betsie, die hij op de kermis in Zeeland had leren kennen. Samen krijgen zij een zoon, John. "Het werk bij CHV was fijn, want ik kwam in heel Brabant en Limburg bij boeren over de vloer. Ik verzamelde antiek en kocht bij hen antiek, oude karrenwielen en landbouwwerktuigen, wat later mijn handel werd, maar mijn eerste zelfstandige onderneming was als ijscoventer in de zomer, naast mijn werk als chauffeur. Ik begon ook antiek te verkopen op markten in de weekends en haalde uit Frankrijk, Duitsland, Engeland en België mijn handelswaar. Handelsgeest is mijn talent, dat leer je niet. De antiekhandel werd mijn inkomstenbron en ik zegde na zeven jaar mijn baan op bij de CHV. Die handel heb ik een jaar of tien gedaan en toen ben ik overgestapt op kien- en bingoavonden en fancy-fairs, die ik voorzag van de prijzen. Die kocht ik groot in uit bijvoorbeeld faillissementen en bestonden uit huishoudelijke artikelen, speelgoed en TV's."

Warenhuis
In 1977 koopt Jan een lege hal van 400m2 aan de Lagenheuvelstraat om met winkelverkoop te beginnen. Hij mocht er alleen een groothandel hebben, die met pasjes voor bedrijven werkte. Later werd het bestemmingsplan aangepast en mocht hij ook aan particulieren verkopen. Dat was in 1977 het begin van Warenhuis Coppens, in het begin in de volksmond de 'rommelwinkel' genoemd, want er was van alles te koop op het gebied van huishoudelijke artikelen en meubels. Daar kwamen in de loop der jaren tuinmeubels bij, kantoorartikelen, vloerbedekking, gordijnen en woonaccessoires en seizoensgebonden artikelen naast de tuinmeubels, zoals de carnavalsmarkt en een grote kerstafdeling. "Jan: "Het warenhuis kreeg in de loop der jaren een goede naam in de wijde omtrek. Klanten komen uit Nijmegen, Helmond, Someren, Den Bosch, Oss en alle tussenliggende plaatsen. Op een gegeven moment zijn we ook vuurwerkverkoop gaan doen. We begonnen met 1000 kilo winkelverkoop voor Volkel. Nu hebben we een kluis met sprinklerinstallatie en is de verkoop van regionale betekenis geworden." Onze succesformule is nog steeds een groot assortiment – je kunt het zo gek niet bedenken of we hebben het – en altijd 10 tot 20% goedkoper dan elders." Naast zijn zoon, die hem opgevolgd heeft in de zaak is ook zijn kleindochter actief in de internetverkoop en bouwt en beheert zijn kleinzoon de website. Jan's vrouw Betsie doet de boekhouding en samen met de schoondochter personeelszaken en de loonadministratie. "We hebben 28 personeelsleden, die als het ware bij de familie horen en voor wie wij zorgen dat zij het naar hun zin hebben, want personeel is de motor van je bedrijf."

Vrijwillig
Naast zijn warenhuis heeft Jan zich tot op heden vrijwillig ingezet voor de Volkelse gemeenschap en jarenlang ook voor de stichting 'Uden helpt Polen', waarvoor hij hulptransporten reed. "Het begon met de vraag voor één rit en dat werden jaarlijks twee ritten zo'n 15 jaar lang. Samen met kruisheer Hüsken hebben we een ziekenhuis compleet voorzien van bedden, tandartsstoelen en medische hulpmiddelen, die hier overbodig waren geworden. Ook bezochten we arme gezinnen om er levensmiddelen en kleding te brengen. In de negentiger jaren was de armoede daar erg groot. Het was afschuwelijk om te zien hoe er met gehandicapten werd omgegaan. Het bleef trekken om die transporten te doen omdat je zag dat het nodig was, ook nadat we door een noodlottig ongeval een vrijwilligster uit Volkel, Lenie, moesten achterlaten. Gelukkig werd dat ongeval in Volkel heel goed opgevangen."

Inzet voor Volkel
De naam van Jan Coppens is onlosmakelijk verbonden met 'Volkel in de Wolken', dat jarenlang een groot publiek trok. "Het begon met een bescheiden vliegshow van heli's en zweefvliegtuigen aan de Lagenheuvelstraat en een braderie in de St. Antoniusstraat. In het derde jaar haalden we de basis erbij, die met brandweer – en hondendemo's kwam, ook om personeel te werven. Gaandeweg werd de vliegshow spectaculairder, inclusief demo's met F-16's. De opbrengsten zijn altijd ten goede gekomen aan de Volkelse gemeenschap. Zo hebben we van het geld een Mariakapel aan de Sint Antoniusstraat kunnen bouwen, die in 2007 geopend is. Verder is het geld besteed aan het opknappen van de begraafplaats en het bouwen van een overdekte afscheidsplaats en is de kerk in de verlichting gezet, om maar een paar voorbeelden te noemen." Jan vindt het daarom jammer dat het evenement gestopt is, maar hij broedt alweer op plannen op iets anders op poten te zetten. "Ik zit te denken aan een Parkfeest, een festivalachtig gebeuren. Van de opbrengst kunnen we dan de Mariakapel onderhouden en de kiosk in het park restaureren voor gebruik door de jeugd in de kindervakantieweek." Met de 'Club van 100' is Jan actief voor Huize Sint Antonius. "Met het geld van de club zorgen we voor uitjes en feestavonden voor de bewoners. Ik ben ook lid van een andere 'Club van 100' die met het geld de harmonie ondersteunt in de opleiding van de jeugd en de voorziening van instrumenten en uniformen." Hij is heel blij met de vrijwilligersgroep van veelal ouderen, die overgebleven zijn uit 'Volkel in de Wolken' en die nog actief zijn voor de Volkelse gemeenschap. "Gezien hun hoge leeftijd hoop ik op nieuwe aanwas aan vrijwilligers onder de jongeren, al weet ik dat het in deze tijd heel moeilijk is, omdat jonge mensen veelal met z'n tweeën werken, maar de inzet van vrijwilligers is van groot belang om Volkel leefbaar te houden."

Terugblikkend op zijn leven tot nu toe zegt Jan: "Ik heb alles wat mijn hartje begeert en ik ben dik tevreden. Bezig blijven op oudere leeftijd en erbij blijven horen maakt het leven boeiend. Ik hoop me nog lang in te kunnen zetten voor Volkel."

In de Mariakapel, die hij elke avond sluit
Afbeelding
De overdekte afscheidsruimte op de begraafplaats
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant