Mickers 2.0 vandaag heropend: 'Ik voel de emotie nog iedere dag'

UDEN | "Had ik me nog zó voorgenomen om het droog te houden", zegt Twan Mickers, terwijl hij de toppen van zijn wijsvingers door zijn ooghoeken haalt. "Dit is wat het doet. Nog steeds. Maar goed, laten we liever focussen op het positieve."

Het zal niemand ontgaan zijn: een felle brand legde lunchroom Mickers in de zomer van 2018 grotendeels in de as. Het ruim 50-jarige levenswerk van Twan (en zijn ouders Cor en Betsie) werd op die 30^e juni in één klap verwoest. Toen de brandweerlieden Twan later die dag door het pand begeleidden, wist Twan oprecht niet hoe het verder moest. Inmiddels, ruim driekwart jaar later, ziet de wereld er heel anders uit. Mickers 2.0 staat op de drempel van de heropening. En hoewel veel elementen heel anders zijn dan vroeger, is de lunchroom onmiskenbaar Mickers. Een nieuwe, industriële stijl met veel staal, hout en glas gaan hand in hand met de bekende gastvrijheid en de vertrouwde filterkoffie. Twan verwelkomde zelfs veel 'oude' medewerkers in zijn team.

Turbulent jaar
Twan blikt openhartig, maar met enige moeite terug op 2018. "We hebben een ronduit turbulent jaar gehad", stelt hij. "En dat terwijl het er zo goed uitzag. We hadden de bezetting rond, de zon scheen, we waren perfect uitgerust voor de zomer. Toen kwam dat ene telefoontje… De brand was in het kantoor, op de eerste etage. En dus niet de lunchroom zelf of de keuken. Ik wist meteen: dit is foute boel. Ik was snel ter plaatse, maar kon niets doen. Alle energie die we de afgelopen jaren in de zaak hadden gestopt, vloeide weg."

Veel medeleven
Ondanks het verlies voelde Twan veerkracht, de drang om in actie te komen. Zo mocht het niet eindigen, bepaalde hij. Niet voor hemzelf, niet voor zijn team en al helemaal niet voor zijn gasten. "Dit had niemand verdiend, zo kon het niet stoppen. Al snel kwamen de reacties van gasten, het medeleven was ontzettend groot. Mickers leeft, merkten we. Dat waar we al die jaren voor hadden gestaan, werd gemist. Heel mooi om te zien en te voelen."

Nieuwe kansen
Lastig was het onbegrip dat groeide, want: even opnieuw opbouwen is toch zo gedaan? "Wat mensen niet wisten, is dat eerst de bovenverdiepingen en de belendende panden hersteld moesten worden. Daarna was de lunchroom pas aan de beurt. We moesten lang wachten… Terwijl ik al vooruit aan het kijken was, veerkracht is een belangrijk onderdeel van mijn karakter. Een doel om naartoe te leven, geeft je energie. Niemand had om een brand gevraagd, maar toch: het bood ook kansen. We konden bijvoorbeeld eindelijk het buffet verplaatsen naar een centralere positie. En inderdaad, de vlonder is ook verdwenen. We hebben er écht iets heel moois van gemaakt, helemaal naar onze wensen."

Emotionele heropening
Mickers 2.0 is vanaf vandaag officieel heropend. En hoe trots Twan ook is op zijn zaak, feit blijft dat hij op zoek is naar een koper. "Dat traject liep al een paar jaar, staat dus los van de brand. Voor mij is het na 25 jaar Mickers tijd om verder te kijken. Ik heb mijn route nog niet uitgestippeld, maar ik heb zin om met al mijn ervaring een nieuwe rol in de horeca te gaan spelen. En toch hebben we alles op alles gezet om van Mickers 2.0 een succes te maken. Gewoon goed was niet goed genoeg. Mickers 2.0 heeft alle facetten voor een gezond bestaansrecht." De dag van de heropening is emotioneel, bekent Twan. "Ik voel nog iedere dag de emotie. De weg hiernaartoe heeft zó veel kruim gekost… Toch heeft verdriet altijd twee kanten. Ja, we hebben een hoop ellende meegemaakt, maar vandaag is vooral de start van een nieuwe toekomst."

Kijk voor meer informatie op www.mickers-lunchroom.nl.