Ravenstein's leerlooiershuisje ingepakt
Column 39 keer gelezen Cabaretier Mark van de Veerdonk laat iedere week, op geheel eigen wijze, zijn licht schijnen op actuele onderwerpen uit de regio. De column is ook na te lezen in de vrijdageditie van het Udens Weekblad, Stadskrant Veghel, weekblad Regio Oss en in De MaasDriehoek.[image=83643]
Jaren geleden heb ik eens vakantiewerk gedaan, als suppoost, in Museum Jan Cunen in Oss. Ik zat daar echt op mijn plek. Helaas vond de directie het geen succes en werd ik na drie dagen al op straat gezet. En dat, terwijl ik op mijn eerste werkdag toch al drie schilderijen had verkocht. Onbegrijpelijk. Kenners weten het; ik ben een kenner. Zo heb ik laatst een echte imitatie Rembrandt op de kop getikt. Bij nadere bestudering bleek er achter de linker aardappeleter een frietpan op het fornuis te staan. Jawel, ik bleek een originele neppert in mijn bezit te hebben. Vorig jaar heb ik op de Osse vrijmarkt voor slechts 380 euro De Schreeuw van Vincent van Gogh gekocht, net voor hij tien jaar geleden in Amsterdam werd vermoord. Die koektrommel is nu zeker het vierdubbele waard.
Als kenner weet ik ook: Er wordt me wat af geklungeld in de kunstwereld. Musea hangen vol met portretten waarvan zelfs mijn opblaaspop hoofdpijn zou krijgen. Vitrines worden gevuld met onooglijke sculpturen, waar ik mijn hond voor zou straffen als ik het bij mij binnen zou vinden. Maar de bezoekers kan het vaak niets schelen. In het Udense Museum voor Religieuze Kunst zag ik laatst een echtpaar ruim een kwartier staren naar het kunstwerk met het rode hamertje met de titel “bij calamiteit inslaan”.
Het Osse vestingstadje Ravenstein heeft er gelukkig wél kaas van gegeten. Daar weten ze enerzijds wat lelijk is - Heus waar – maar tegelijkertijd krijgen hun pareltjes de aandacht die ze verdienen. De stellingmolen De Nijverheid, de Kasteelsepoort, de Garnizoenskerk met het kabinetorgeltje; alles is op waarde geschat en in zijn oude glorie hersteld. Al zijn ze nou toch wat te ver gegaan. Op de Walstraat hebben ze sinds een jaar of drie een oud vervallen tuinhuisje gebombardeerd tot “origineel leerlooiershuisje”. Leuk bedacht … echter geen hond die daar intuinde. Maar Ravenstein zou Ravenstein niet zijn, als ze het daarbij zouden laten. En zo hebben ze van de week het hele hutje in grote blauw groene lappen gewikkeld, onder het mom van “houtwormbestrijding”. Ja, zo ken ik er nóg wel eentje. Ooit gehoord van de kunstenaar Cristo? Deze Bulgaar verpakt al jaren monumenten in grote kleurige doeken; de Berlijnse Rijksdag, een brug in Parijs, hele eilanden moeten er aan geloven! Ravenstein heeft dat idee gewoon gepikt. Maar wie weet dat? Ja, een kenner.
Een deskundig weekend gewenst door
