Struikelstenen Uden voortaan op het web te vinden

UDEN | De werkgroep Struikelstenen Uden heeft de afgelopen tijd hard gewerkt aan de voltooiing van een website. Die is inmiddels in de lucht en te vinden via de link: struikelstenen-uden.jimdo.com. Op de website is veel informatie te vinden over Joden die in Uden zijn geboren, of hebben gewoond, en die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn gedeporteerd en in een concentratiekamp vermoord.

Ook beschikt de werkgroep over steeds meer foto's van de betreffende families. Desalniettemin doet de werkgroep nogmaals een oproep aan al diegenen die denken verhalen of fotomateriaal te hebben van de vooroorlogse of naoorlogse periode en waaruit zij bruikbare informatie kan halen, om zich bij één van de leden te melden. Dat kan ook via een contactformulier op de website of via de Facebook-pagina: Struikelstenen Uden.

Struikelstenen
Uden krijgt in 2019 vier struikelstenen voor Joodse inwoners die in de Tweede Wereldoorlog werden gedeporteerd en in een concentratiekamp vermoord. De messing steentjes, die officieel Stolpersteine heten, zijn voor Antoinetta van Zwanenbergh-Wijnhausen, David van Zwanenbergh, Judith van Zwanenbergh-van Leeuwen en Helena Seijffers. Alle vier werden vermoord in Sobibor. Omdat de werkgroep meer wil doen met alle informatie die het inmiddels heeft verzameld over deze en andere Joodse Udenaren, is er een website gemaakt. "Maar vooral om de Joods Udense geschiedenis, die óók deel uitmaakt van de lokale geschiedenis, uit de vergetelheid te halen", zegt Erna de Klein, oprichter en lid van de werkgroep Struikelstenen Uden. Stolpersteine zijn gedenktekens voor alle slachtoffers van het nazi-bewind, dus mensen die in de oorlog vervolgd en vermoord zijn. Het is een project waar de Duitse beeldhouwer-kunstenaar Gunter Demnig (1947, Berlijn) in 1996 mee is begonnen. Hij brengt de gedenktekens aan op trottoirs voor de huizen van mensen die door de nazi's verdreven of gedeporteerd zijn. Demnig noemt het Stolpersteine omdat je erover struikelt met je hoofd en met je hart, en omdat je moet buigen om de tekst te kunnen lezen. In de messing plaatjes, van tien bij tien centimeter, staan naam, geboortedatum, deportatiedatum en datum en plaats van overlijden gestanst. "Deze mensen hebben nooit enige vorm van afscheid gekregen. Zoveel leed...", zei Demnig recentelijk in een interview. Begin 2018 lagen er maar liefst 65.000 stuikelstenen in 620 steden en dorpen. Over Nederland verspreid liggen er inmiddels circa 1.500 van deze kleine gedenktekens.

Verhalen
Op de website van Struikelstenen Uden staan verhalen uit de geschiedenis over onder andere Judith en David van Zwanenbergh en hun dochter Betty. Dat verhaal is opgeschreven door Hans Stronkhorst en Mireille van der Slagt-Stronkhorst, de kleinzoon en achterkleindochter van Judith en David van Zwanenbergh. Zij maken ook deel uit van de werkgroep. David van Zwanenbergh, geboren in 1895 in Uden, was veehandelaar en bezat veestallen. In 1919 trouwde hij met Judith van Leeuwen (geboren in 1894, Gorinchem). Ze woonden aan de Sint Janstraat A 160. Hun dochter Betty (geboren in 1923, Uden) overleefde de oorlog. Ze kreeg twee zoons, waarvan Hans er één is. Om in 1943 de dreiging van deportatie te onvluchten, vluchtte David met zijn gezin uit Uden. Voor vertrek begroef hij een ijzeren kistje met kleine bezittingen zoals sieraden, foto's en waardevolle spullen in de tuin. En juist die foto's hebben ertoe geleid dat er weer contact is met Uden, de geboortegrond van de opa en moeder van Hans. Ook over dat kistje en wat er in zat, is informatie te vinden op de website van Struikelstenen Uden. De werkgroep hoopt in de toekomst nog meer verhalen te kunnen publiceren op de website.

De website van de werkgroep Struikelstenen Uden is te vinden via de link struikelstenen-uden.jimdo.com. De Facebook-pagina is te vinden via www.facebook.com/groups/struikelstenen.uden.