Ad van Deurzen: 'Kringloop Uden is één grote schatkist'

UDEN | Als Ad van Deurzen ooit zonder werk komt te zitten, kan hij altijd nog tegeltjes met spreuken gaan verkopen. Want de bedrijfsleider van Kringloop Uden strooit met beeldende uitspraken alsof het broodkruimels voor de vogels zijn… Eén ding is zeker: onder zijn leiding floreert het bedrijf als nooit tevoren.

Een van de eerste dingen die we over Kringloop Uden leren, is dat 'moeten' een verboden woord is. "Niets moet. Natuurlijk, de tent ziet er aan het einde van de dag netjes uit, net zoals we 's ochtends de handen uit de mouwen steken zodat we het 's middags wat rustiger hebben. Maar bij ons mág vooral alles. Hier heerst een relaxte sfeer en dat is misschien wel onze grootste kracht."

Niets moet, alles mag: kun je zo een bedrijf runnen?
"Ons team bestaat uit ruim vijftig medewerkers, waarvan er vijf een vaste aanstelling hebben, inclusief mijzelf. De rest zijn vrijwilligers, stagiairs, schoolverlaters, mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt en zelfs jongeren met een taakstraf. Als er iemand vrijwilligerswerk komt doen en vraagt: 'Hoe laat moet ik beginnen?', is het al niet vrijwillig meer. Onze mensen bepalen zelf wanneer en hoe vaak ze werken. En het mooie is: ze komen steeds terug."

Dat klinkt gezellig!
"Als iets vanzelf gaat, is moeite geen moeite meer. Wij voelen het als één grote familie. Hier in de Kringloop, maar ook daar buiten zoeken de mensen elkaar op. Ze gaan samen op pad en zorgen voor elkaar als ze ziek zijn. Zodra je iets doet omdat je het wílt, is het geen belasting meer."

Kringloop Uden is onder jouw leiding flink gegroeid.
"Ik doe het nu tien jaar. Noem mij geen baas of directeur, ik ben gewoon één van de mensen. Samen hebben we ervoor gezorgd dat we van duizend naar 3.500 vierkante meter zijn gegroeid, we zijn de grootste Kringloop van Nederland. We hebben meer spullen dan vroeger, maar ook meer ruimte om alle goederen mooi te presenteren."

Hoe ben je hier terechtgekomen?
"Ik ontmoette de oude eigenaar bij de bakker, hij bleek ernstig ziek te zijn. Tijdens een bakje koffie heb ik hem gezegd: 'Als je je zaak wilt verkopen, bel mij dan'. Drie dagen later was het rond. Wat het was? Ik weet het niet precies, ik zag er gewoon iets in. Mensen om me heen zeiden 'Ad, jongen, wat ga je nou toch doen?'. Voor mij was het eenvoudig. Ik ging ervoor, en als het niet zou lukken, kon ik er altijd nog een pretpark van maken. En eigenlijk is het dat ook geworden."

Hoe bedoel je dat?
"Voor veel mensen is een bezoek aan de Kringloop echt een uitje. We hebben álles! Maak maar een lijstje van de gekste dingen en het komt vanzelf voorbij. Boxsprings, topkwaliteit kleding, sieraden, fietsen, rollators, noem maar op. Laatst doneerde iemand een elektrische scooter. Is alweer weg trouwens, voor een appel en een ei. Zo snel gaat het. Bovendien hebben we een sociale functie. Kopje koffie in De Inloop, een praatje maken of lekker rondneuzen terwijl de kinderen in de ballenbak spelen, het is hier altijd ontspannen. En tijdens het shoppen kun je heerlijk je hoofd leegmaken. Ik zie mensen soms na úren snuffelen weer langskomen. Kringloop Uden is één grote schatkist."

We gooien er even een cliché in: de Kringloop is toch vooral voor arme mensen?
"Mooi niet, we zijn er voor iedereen. Neem van mij aan: de grootste auto's stoppen voor de deur, ik ken multimiljonairs die hier hun nieuwe meubelen uitzoeken. Maar natuurlijk is het mooi dat de spullen die de één niet meer nodig heeft, de ander heel goed van pas komen. Kwalitatief prima artikelen voor een habbekrats een tweede leven geven, bezorgt ons veel voldoening."

Nog een cliché: je vindt hier natuurlijk alleen maar rommel.
(lachend:) "Ik noem het meuk. Maar meuk is leuk! Als ik zie hoeveel mensen met hun armen vol en een grote glimlach de deur uit lopen; dat geeft me echt een kick. Jong of oud, straatarm of schatrijk: er blijft hier altijd iets aan je vingers hangen. En als iemand vandaag met lege handen de deur uit gaat, zeg ik 'Tot morgen'. Want zo is het: iedereen koopt."

Dus de doorloopsnelheid is hoog?
"We rijden vier dagen per week rond met twee bussen om spullen op te halen, maar aan het einde van de week is alles weer verkocht. Dat moet ook, anders lopen we vol. Het gaat er niet om wat het waard is, het gaat erom dat we het zo goedkoop mogelijk verkopen. Daar is ons systeem op ingericht. Bijvoorbeeld: een bankstel kost 35 euro. Geen 45, want dan staat het er na 24 uur nog. Hier telt maar een ding: massa. En massa is kassa."

Is dat genoeg om jullie eigen broek op te houden?
"Ja. Én door hard te werken en slim te ondernemen. We zijn volledig self supporting, krijgen nul euro subsidie. Natuurlijk, we moeten allemaal eten, maar forse winsten of mega-omzetten hebben we niet nodig. Wat we wel nodig hebben, is gezelligheid en sfeer. Dat maakt Kringloop Uden voor velen van ons hun grootste hobby."

En wat is jouw eigen drijfveer?
"Plezier maken, lekker mijn ding doen. Het leven is te mooi om thuis te blijven, dit is wat ik graag doe. Ik ben nu zestig, maar op deze manier wil ik wel 105 worden. Kringloop Uden is mijn grote passie."