Volkelnaar 100 jaar: 'Ik schrijf alle mooie en minder mooie herinneringen voortaan op'

VOLKEL | Het is een hele mijlpaal: 100 jaar oud worden. Op 11 februari is het voor de Volkelse Martien van Boxtel zover. Udens Weekblad ging met hem in gesprek.

In een boerderij in Volkel woonde het gezin van Johannes en Trientje van Boxtel. Iedereen kent hem beter als Hannes Gielis. Ze kregen vijf kinderen. Zoon Martien werd honderd jaar geleden geboren.

Krijgsgevangen
Martien moest voor zijn nummer in militaire dienst en kort daarna brak de oorlog uit. Hij werd gelegerd in Blerick om de Maasbruggen van Venlo te bewaken. De Duitse inval begon op 10 mei 1940 om 03.55 uur. 22 minuten later werden de bruggen opgeblazen. Na zich een paar dagen in de loopgraven te hebben schuilgehouden werden Martien en zijn maten door de Duitsers krijgsgevangen gemaakt. "Met alle anderen werden we vervoerd naar het station van Kaldenkirchen", vertelt Martien. "Daags daarna werden we met 40 man in een dichte goederenwagon gestopt. We kregen in totaal vier broden." Na 28 uur kwamen ze aan in Fürstenberg. Ze moesten zich uitkleden, douchen en hun hoofd werd kaal geschoren. "Als ontbijt kregen we twee sneetjes met een klontje boter, en om 17.00 uur warm eten. Dat wil zeggen een soeplepel warm water waarin aardappelschillen gekookt waren." Sommige lotgenoten kropen onder prikkeldraad door om aardappels te jatten van een boer. Die werden rauw opgegeten. Anderen gaven hun ring en horloge af in ruil voor meer schillen. Na vier weken werden ze weer in veewagons gestopt. "We dachten: waar gaan we nu weer naartoe? Gelukkig gingen we terug naar Nederland." Via Oldenzaal kwamen ze in Hengelo terecht. In een grote markthal kregen ze koffie en broodjes. Sommigen aten zoveel dat ze er ziek van werden. De volgende morgen vertrokken ze per trein en bus huiswaarts, zodat Martien onverwachts in Volkel terugkwam. Met een kale kop, lijkbleek en broodmager.

Overname boerderij
Als Martien 30 jaar is, woont zijn broer Grard niet meer thuis en de zussen Grarda en Fien verhuisden naar Handel en Mill. Toon en Martien werkten op de boerderij en woonden nog thuis. Beiden wilden graag de boerderij met grond overnemen, maar dat was te klein voor twee personen. Dus besloot Johannes dat ze 'spierke moesten trekken'. "Wie aan het langste trok kon de boerderij overnemen. Ik trok aan het kortste eind en ben er uiteindelijk nog een half jaar blijven inwonen." Eerst ging hij bij een eierboer werken en daarna op het vliegveld.

Van boer naar metselaar
In 1950 trouwde hij met Netje Verbrugge uit Boekel, die hij in 1942 had leren kennen. Ze huurden een huisje in de Antoniusstraat in Volkel. Daar werden Maria en Jan geboren. "Ik ging het vak metselen leren en heb heeft bij diverse huizen in Volkel en Boekel het metselwerk verzorgd. Op de bouw kreeg ik meestal de nauwkeurige karweitjes, omdat ik zo precies werkte. De jonge bouwvakkers waren veel te rauw." Later huurden Martien en Netje een huis in het buitengebied van Volkel voor twee gulden per week en daarna kochten ze het voor 7000 gulden. Hier werden Bert, Rini en Mario geboren. "Op zondagen maakten we graag dagtripjes. Met zijn zevenen in de Daf en onderweg picknicken. Maar door de week moest er 's avonds snel worden gegeten omdat ik na het eten ging karweien." Netje was zeer zorgzaam. Ze maakte liever anderen blij dan dat ze iets voor zichzelf wilde. Voor haar kinderen en later haar kleinkinderen maakte ze veel kleren, wat goed paste bij haar zuinigheid. Toen de kinderen de deur uit gingen bleef ze zorg en aandacht geven aan de kleinkinderen en de rest van de familie. "Ze kon zo genieten van alle kleinkinderen die graag op bezoek kwamen. Op 80-jarige leeftijd heb ik het huishouden leren doen. Ik nam steeds meer taken van Netje over toen het met haar gezondheid minder goed ging." Hij zorgde heel goed voor haar, eerst thuis en later in de Watersteeg. Op 24 augustus 2004 is Netje overleden.

Hobby's
Martien had vele hobby's. Hij had schapen, paardjes, reed motor en legde graag een kaartje. Zeven jaar is hij voorzitter geweest van biljartclub Nooit Gedacht uit Volkel. Op een keer nodigde Martien zijn zonen en schoonzoon uit voor een potje biljarten bij het Witte Paard. Zij met z'n allen tegen hem alleen. "De partij die verloor moest het eten betalen. Voor aanvang werd het eten, varkenshaas en biefstuk, al besteld zodat we daarna direct konden gaan eten. Al vlug na de start van het biljarten zeiden de zonen tegen de kok: "Laat die varkenshaas en biefstukken maar achterwege. Doe ons maar gewoon friet en frikadellen." Martien was de winnaar.

Tortelduifjes
Op zijn 93e verjaardag nodigde Martien alle kinderen en kleinkinderen uit voor een etentje bij Het Paradijs. Eenmaal binnen zagen ze Martien zitten met zijn nieuwe vriendin Pieta, een jonge bloem van bijna 80 jaar. Hij glunderde van oor tot oor. "Tijdens het kaarten in de Odiliaflat waar ze woonde, heb ik haar leren kennen. Samen bezochten we de familie en ik fungeerde dan als chauffeur." Op 94-jarige leeftijd moet Martien een rij-test afleggen in Den Bosch bij het CBR. Hij slaagt voor de test en mag blijven rijden. Vier jaar later levert hij vrijwillig zijn rijbewijs in omdat zijn zicht te slecht werd. Pieta en Martien waren vijf jaar een mooi paar.

Zelfstandig
Martien woont nog steeds zelfstandig. Hij kookt nog zelf zijn eten, maar voor de persoonlijke verzorging heeft hij hulp van thuiszorg. Twee keer in de week bezoekt hij de zorgboerderij in Boekel. Puzzels oplossen doet hij dagelijks, als de letters maar groot genoeg zijn. "Enkele jaren geleden ben ik begonnen om alle mooie en minder mooie herinneringen op te schrijven. Veel mensen hadden vroeger een bijnaam. Ik heb een aantal bladzijdes vol geschreven met namen en bijnamen van mensen uit Volkel." Op 11 februari hoopt Martien 100 te worden. Om 11.00 uur komt de burgemeester om hem te feliciteren en 's middags wordt het feest gevierd.