‘Mijn deelname loopt als een rode draad door de Trap-In’

UDEN | Sinds 1975 doet Harrie van Duijnhoven elk jaar mee aan de Trap-In. De Udenaar is geboren in 1938 aan de Lage Randweg, vroeger de Weeg, in een gezin van vijf kinderen. Zijn vader had een gemengd boerenbedrijf.

Door Henk Lunenburg

Waar ging je naar school en waar ging je werken?
“Ik ging naar de St. Jozefschool in Volkel. Na de lagere school ging ik naar de MULO in Uden. Na het behalen van mijn diploma MULO A en B ben ik gaan werken bij de Amsterdamse bank in Veghel, waar ik intern nog diverse cursussen heb gevolgd. Ik heb daar op verschillende afdelingen gewerkt. De naam van deze bank is later veranderd in de AMRO Bank en daarna nogmaals in de ABN AMRO Bank. Totaal heb ik 25 jaar in Veghel gewerkt, 10 jaar in Den Bosch en de laatste 10 jaar in Uden.”

Wat waren en zijn je hobby’s?
“Voetballen was mijn grootste hobby, ik heb samen met Theo v.d. Voort de buurtvoetbalclub De WHEK-boys opgericht. In 1967 begonnen we samen met OKB, Hoogstraat, de Rakt, Bedaf, Moleneind, Melle, Hoeven en WHEK-boys een competitie. Later kwamen daar nog teams bij van omliggende dorpen zoals Nistelrode, Boekel en Volkel. In de hoogtijdagen deden er wel 1000 voetballers mee aan een competitie. Natuurlijk voetbalde ik zelf ook intensief mee. De WHEK-boys hebben bestaan van 1967 tot 1991.Onze zoon ging op 6-jarige leeftijd voetballen bij UDI’19, daar ben ik toen jeugdleider geworden. Andere hobby’s zijn biljarten, fietsen, wandelen en af en toe een leuk reisje maken. Fietsen en Wandelen doe ik ook nu nog erg veel met mijn vrouw. Ook dansen deed ik altijd erg graag. In de danszaal heb ik mijn vrouw Elly leren kennen. Wij zijn getrouwd en hebben een dochter en een zoon gekregen.”

Hoe is de Trap-In ontstaan?
“Tot 1974 werden er door vier Udense Parochiële Comités (PMC’s) fancy fairs georganiseerd om de missionarissen van Uden te ondersteunen. Uit die vier PMC’s werd weer een Comité samengesteld die onder voorzitterschap van Willy Brouwers een fietstocht hebben opgezet. Op zondag 1 juni 1975 ging om half 12 de eerste Trap-In van start. Harrie Sanders had een mooie route van 50 kilometer uitgezet die verdeeld was in stukken van 5 kilometer met een controlepost. Bij de familie Sanders aan de Sonhofweg was een pannenkoekenhuis. Het werd een geweldig succes, 1500 deelnemers fietsten mee en brachten samen 26.000 gulden bij elkaar. Vanaf 1976 werd er gestart op tweede pinksterdag. In dat jaar fietsten er 2300 deelnemers ruim 32.000 gulden bij elkaar.

Waaraan wordt het bedrag, dat wordt opgehaald met de Trap-in, jaarlijks besteed?
“De missionarissen besteedden het geld voornamelijk aan ontwikkelingswerk zoals het opvangen van kansarme kinderen en het opzetten van kleine sociale werkplaatsen. Ze legden ook verschillende waterplekken aan waar de mensen schoon drinkwater konden halen. Verschillende Missionarissen planden hun vakantie naar Nederland zo in dat ze tijdens de Trap-In hier waren en mee konden fietsen. In 2003 werd besloten om ook een aantal ontwikkelingsprojecten te ondersteunen die niet door de Missionarissen werden uitgevoerd maar door ontwikkelingswerkers. Het totaal van alle projecten is nu vastgesteld op 15 stuks per jaar.”

Wie bedenkt jaarlijks de route van de Trap-In?
“De eerste jaren deed Harrie Sanders dat helemaal alleen. Daarna is het overgenomen door een routecommissie. Wel is altijd de politie ingeschakeld om de route te beoordelen, dat is heel belangrijk. Na de goedkeuring van de politie kan de commissie verder met de organisatie. De route is elk jaar anders, wel zit het Slingerpad er elk jaar in. Aan de bewoners langs de route wordt gevraagd om versiering aan te brengen. Er zijn jaren geweest dat er 5000 mensen mee hebben gefietst. Op tweede pinksterdag wordt in de vroege ochtend de route altijd met pijlen uitgezet.”

Hoe kwam jij op het idee om ook mee te gaan fietsen?
“Tijdens de eerste Trap-In kwamen ze langs ons huis op de Lage Randweg. Mijn broer en ik stonden te kijken en we werden direct heel enthousiast en besloten dat jaar daarop ook mee te fietsen. Ik vroeg aan collega’s op de bank en aan mensen uit mijn omgeving of ze mij misschien wilden sponseren. Het eerste jaar haalde ik 100 gulden bij elkaar, het tweede jaar het dubbele en zo werd het bedrag steeds hoger. De eerste 5 jaar fietste ik eenmaal de route van 50 kilometer, later heb ik besloten de route twee keer te rijden. Met mijn buurman startten wij als een van de eersten en reden we in ongeveer 2 uur de hele route. We stopten alleen voor stempelposten. Hierna gingen we naar huis om te douchen en om te kleden en vóór 1 uur vertrokken we met onze partners voor de tweede ronde. Tijdens de tweede ronde stopten we wel regelmatig om te rusten en te genieten van koffie, een appel, drankje en een heerlijke pannenkoek.”

Voor jou begint de Trap-In al ver voor Pinksteren?
“Vanaf februari start ik met het bezoeken van mijn vaste sponsors. Elk jaar drukt de firma TGO voor mij 500 machtigingsformulieren in tweevoud. In de beginjaren had ik een geduchte concurrent in de persoon van zuster Bernadina van het Retraitehuis. In 1998 is de zuster één dag voor de Trap-In van de trap gevallen waarna ze mij gevraagd heeft haar sponsoren over te nemen. Elk jaar maak ik aan het einde van de dag van de Trap-In het bedrag bekend dat ik heb opgehaald. Het bijeenhalen van een zo hoog mogelijk bedrag is een nieuwe hobby van mij geworden. Sinds ik meedoe met de Trap-In heb ik ruim 4000 kilometer gefietst en heb ik in totaal, alles omgerekend naar euro’s, 345.000 euro opgehaald voor dit goede doel.

Toen de Trap-In van 2020 niet door kon gaan door Corona, was dat voor jou een grote teleurstelling?
“Ja, ik was al druk bezig met het bezoeken van mijn sponsoren en ook de routecommissie had de route al bijna klaar. Na een oponthoud van 2 maanden ben ik weer gestart met het telefonisch benaderen van verschillende sponsoren en kreeg ik toch nog een mooi bedrag bij elkaar. Ook in 2021 kon ik mijn sponsoren nog niet bezoeken helaas in verband met Corona. Daarom heb ik het ook dit jaar weer telefonisch gedaan en toch 19.000 euro opgehaald. Heel veel dank aan alle sponsoren, fantastisch! Natuurlijk hopen we dat de Trap-In in 2022 wel weer door kan gaan, daar gaan we voor!”

Sinds 1975 wordt in Uden-Volkel de zogeheten Trap-In georganiseerd. Deze jaarlijkse fietstocht heeft als doel om zoveel mogelijk geld in te zamelen voor verschillende kleinschalige projecten in de Derde Wereld. Harrie van Duijnhoven fietst al vanaf de tweede editie jaarlijks mee. Elk jaar haalt de Udenaar duizenden euro’s op voor de goede doelen. Ondanks dat de Trap-In in 2021 vanwege corona geen doorgang vond, haalde Van Duijnhoven 19.000 euro op.