Markant deint op reggae UB40
Muziek 37 keer gelezen UDEN - De jaren tachtig herleefden zaterdagavond in Uden tijdens een fantastisch live optreden van de Britse wereldband UB40. Het concert, in samenwerking met De Pul, trok vooral oudere muziekliefhebbers naar de evenementenzaal van Markant. Die deinden mee op de reggaeklanken.[image=278628]
Het publiek wordt tijdens het een uur en drie kwartier durende optreden getrakteerd op bekende UB40-hits als Watchdogs, Red red wine, Cherry oh baby, Kingston Town en Please don't make me cry. Ook nieuw materiaal van het laatste album 'Getting Over The Storm' wordt gespeeld. Op dit album, overgoten met een country-sausje, is de UB40-sound herkenbaar aanwezig. Mede verantwoordelijk daarvoor is de imposante blazerssectie onder leiding van Brian Travers. In Uden ontpopt de saxofonist zich als de entertainer van de groep, gooit flesjes water naar (bekenden?) in het publiek en zoekt regelmatig de spotlights op. Het is niet geheel onterecht.
Daar waar menigeen misschien vooraf verwachtte dat de reggaeformatie met het vertrek van voormalig leadzanger Ali Campbell, inmiddels zes jaar geleden, aan kracht en originaliteit heeft ingeboet wordt het tegendeel bewezen. Broer Duncan die het vocale stokje overnam beschikt bijna over hetzelfde karakteristieke stemgeluid. UB40 speelt live nog net zo sterk en misschien wel volwassener dan in hun hoogtijdagen. Gitarist Robin Campbell praat de nummers, helaas soms wat onverstaanbaar, aan elkaar. Van praten is UB40 niet, de muziek moet het doen. De wat onzichtbare bassist Earl Falconer treedt één keer op de voorgrond als hij al jammend een lied over Amerika zingt. Percussionist en zanger Norman Hassan is zichtbaar wat kilo’s aangekomen, maar tijdens Easy snappy laat hij weer enkele van zijn beweeglijke danspassen zien.
IJzersterk
Here I am baby wordt ijzersterk gespeeld. Het publiek smult en juicht. Met de wereldhit Red red wine sluiten de mannen van UB40 na anderhalf uur af. Als toegift worden nog eens vier nummers gespeeld, waaronder het nieuwe frivool slepende Blue eyes crying in the rain. Met Kingston Town en I can’t help falling in love wordt het publiek, dat toch is gekomen voor de oude hits, op haar wenken bediend. Van hun nieuwe album zullen geen wereldhits, zoals in de jaren tachtig en negentig, worden getrokken. Het is ook de vraag of de band dat wil en nastreeft. Op het podium komen ze nu in ieder geval het beste tot hun recht. Uniek dat deze band in Uden op het podium stond. (foto's: Jerry Immers)
[image=278627]
[image=278629]
[image=278630]
[image=278632]
[image=278631]
