Afbeelding

'Zolang ze breit, hebben wij geen ruzie'

Opmerkelijk 66 keer gelezen
UDEN - ‘Insteken’, ‘draadje overslaan’, ‘doorhalen’, ‘af laten gaan’, veel mensen hebben vroeger leren breien, maar elke ‘steek’ duurt bij veel mensen net zo lang als het uitspreken van die woorden. Bij Tineke Schalkwijk gaat het van tik-tik-tik-tik en dat bijna vier uur per dag. Twee truitjes in de week en die breit ze allemaal voor Caritas. Er staat al weer een bananendoos vol om op transport te gaan naar de arme kinderen van Zagreb.

[image=231068]

Hoeveel truitjes zijn er al aangekomen in Zagreb? “52 maal twee, ik doe dit al 18 jaar, dus tel maar uit.”
Nee, ze heeft geen last van een ‘breiarm’. “Gelukkig niet! Als breien niet meer zou kunnen, nemen ze me heel veel af. Lopen is lastig en ik kan niet fietsen of autorijden dus ik ben aan huis gebonden. Dit is echt mijn hobby. Ik doe er ook nog een goed werk mee dus dan is het helemaal top!”
Babytruitjes en mutsjes, maar vooral truitjes voor kinderen van rond de 7 jaar.
“Als ze ouder worden, willen ze niet meer aan”, weet Tineke
“Dan willen ze Nike hebben”, lacht haar man Cees.
Maar tot dan zijn de zacht voelende truitjes van Tineke heel gewild. “Het is het enige wat ze nieuw krijgen. Al het andere is al gebruikt, maar dit is een kadootje.”
In Zagreb is Tineke nooit geweest, maar ze heeft foto’s gezien dus ze weet dat haar werk goed terecht komt. Ze heeft ook weleens mutsjes gebreid voor kinderen in Zuid- Afrika die kaal geschoren waren om zo de luizen te bestrijden, maar ze kreeg nooit de gevraagde foto’s. “De man had de mutsen verkocht”, zegt Cees die het toch nog steeds prima vindt dat zijn vrouw zo veel breit.
“Zolang ze breit, hebben wij geen ruzie”, lacht de lieverd, want hij doet alles voor Tineke die negen heupoperaties heeft gehad: “En elke keer lag ik maanden op bed.”
In de tijd dat Tineke begon te tobben met haar heupen, stond ze voor de klas in Nistelrode. “Ik heb vijf jaar gewerkt dat het eigenlijk niet meer ging, maar het onderwijs was natuurlijk heilig voor mij.”
Dat was twintig jaar geleden. Tegenwoordig is het elke dag breien, ’s avonds voor de televisie en overdag aan de keukentafel: “Altijd bij een leesboek.”
Ze toont het boek op het lessenaartje: ‘Sluipend gif’ is de titel.
“Ik lees vaak misdaadromans.” Ze lacht. “Ja, het hoort niet bij elkaar.”
Nee, ze laat geen steekje vallen, ook niet als het spannend wordt.”
“Dan breit ze hoe langer hoe harder”, weet Cees die net weer een nieuwe muts gekregen heeft. “Bij elke outfit een andere muts”, lacht Tineke. “Bij die jas had hij eigenlijk geen mooie.”
De nieuwe muts van Cees is inmiddels ook ‘ontdekt’ door de dames van de kledinguitgifte die Udense arme gezinnen voorzien van kleding.
“Breien komt weer terug”, denkt Cees.
“Op een gegeven moment is breien helemaal uitgeraakt”, vertelt Tineke. “Niemand droeg gebreide truien in die goeie tijd dat het allemaal maar gekocht kon worden. Maar breien, dat was wel mijn hobby dus ik was blij dat ik er iets mee kon doen voor Caritas.”
Twee stuks per week is 52 maal twee maal 18 jaar .... de vakanties eraf geteld ...
“Zelf op vakantie gaat het werk mee”, lacht Tineke. “Dan brei ik mutsen, want daar hoef ik helemaal niet bij na te denken.”

[image=230617]
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant