Kruisheer Frans Waldram zestig jaar priester
Religie 244 keer gelezen UDEN – Hij heeft een fotoboek klaar liggen van zestig jaar geleden. Daarop een foto van de grote groep Kruisheren die in Sint Agatha tot priester werd gewijd op 25 juli. Hij was er een van. Pater Frans Waldram is inmiddels 86 jaar en heeft nog steeds een drukke taak bij de Kruisheren in Uden. “Hier komt het wel goed. Met zowel het klooster als de kapel. Er is een goeie groep mensen die ons gedachtegoed voort kan zetten. Voor ons houdt het een keer op.”[image=221143]
De nog immer fitte, rustige maar ook vrolijke pater Waldram was van 1953-1987 missionaris in Congo. Door een gelukkig toeval ontsnapte hij aan het bloedbad in 1965 waarbij veel missionarissen, onderwie veel Kruisheren, bruut werden vermoord. Onder hen was ook zijn heeroom, Flip Waldram. “Omdat hij daar werkte, was de benoeming van mij in Afrika geen verrassing. In 1953 vertrok ik, helemaal alleen als groentje. Ik wist niks en moest Frans en de inlandse taal leren spreken.”
Zwaar onder de indruk van de gebeurtenissen in Congo kwam Waldram terug in Nederland en woonde in Harmelen naast de parochiekerk. Hij assisteerde daar en was thuisbasis voor missionarissen. Voor de missie-procuur in Baanbrugge werden goederen verzameld waaraan in de missie gebrek was. Waldram zorgde voor verzending. “Ik had het enorm naar mijn zin en besefte dat ik nog veel kon doen. Daar ben ik ook weer terug in de kerk gekomen.”
Wroeging
In 1988 ging hij nog één keer terug naar Kinshasa. “Ik was 61 jaar en had wroeging. Was ik niet te vroeg weg gegaan? Maar er was weer een opstand en de lijken lagen langs de weg. Ik kreeg hartproblemen en werd geadviseerd terug te komen. Toen heb ik bewust de omschakeling gemaakt en heb besloten me nuttig te blijven maken in Nederland.”
Pater Jan Koopman is de laatste Nederlandse Kruisheer die nu terug komt uit Congo. Hij komt in het verbouwde klooster te wonen. “Hoe het daar verder moet? De tachtig mensen daar zijn een deel van ons. Zij moeten aangestuurd worden maar dat loopt niet soepel, zorgelijk.
Caravan
Zeven jaar woont hij nou in Uden, in de Cour, het complex achter het oude Kruisherenklooster. Ik heb altijd nog een beetje heimwee naar Harmelen. Heb daar in vijftien jaar veel mensen leren kennen. Daarom rij ik er nog geregeld naar toe.”Ondertussen doet hij dagelijks nog een viering in Uden en heeft hij veel te doen. “Als ik ook maar een keer hoor, daar komt die oude man weer, dan stop ik ermee”, lacht hij.
Hij kan dan wel oud zijn, maar hij hangt zonder moeite z’n caravan achter de auto en rijdt dan naar Albi in Zuid Frankrijk. Hij heeft er vrienden. “En op zondag draag ik daar mijn ordegewaad en assisteer ik in de kerk.” De tussenstop is in Orléans waar ze hem op de camping ook al jaren kennen. Op zijn computer laat hij wat foto’s zien. Ook daarmee kan hij prima overweg. Zoals ook met naald en draad. Daarmee verricht Waldram monnikenwerk. Omdat hij ooit lang moest revalideren na een ernstige hernia, leerde hij van zijn zus borduren. Dat is nu een grote hobby, zijn huis hangt er vol mee. “Het is een ziekte in de familie, twee broers zijn ook fan”, lacht hij. “Met een mooi stuk muziek erbij. Dan geniet ik.
Viering
Afgelopen woensdag vierden drie Kruisheren op 25 juli hun 60-jarig priesterschap. In totaal zijn er zeven Udense kruisheren die dit jaar een jubileum vieren. Sommigen gaven er de voorkeur aan om dat in besloten kring te vieren. In het geval van pater Frans Waldram, die ook regelmatig in de kapel en op andere Udense locaties voor gaat, ligt dat anders. Komende zondag 29 juli herdenkt hij zijn jubileum, samen met de kapelgemeenschap. Na de viering van 10.00 uur in Eigen Herd is er gelegenheid om de jubilaris persoonlijk te feliciteren.
