Medium Marion Berndsen wil met haar gave andere mensen helpen

UDEN | "Ik voel gewoon dat ik dit werk moet doen", vertelt Marion Berndsen. Ze is medium en heeft al jaren een eigen praktijk én een eigen opleidingsinstituut, Maylight Instituut voor Spirituele en Mentale Training. Eind vorig jaar verhuisde ze van Hoofddorp naar Uden, maar haar werk bleef onveranderd: contact maken met overledenen, workshops geven, healings verzorgen, enzovoorts, allemaal met één missie: mensen helpen.

"Mensen helpen is mijn hogere doel. Dat doe ik met volle overgave. Het is heel mooi om mensen te kunnen helpen. Of dat nou via het doorgeven van boodschappen van overledenen is, een healing of een reïncarnatietherapie, het geeft mij een heel goed gevoel als mensen tevreden, blij of opgelucht naar huis gaan."
Marion weet al haar hele leven dat ze meer ziet en kan dan anderen. Zo zag ze als 4-jarig meisje al verschijningen. "Ik vroeg mijn moeder bijvoorbeeld wat die meneer in mijn kamer deed. Maar mijn moeder was erg gelovig, het maakte haar vooral angstig. Terwijl zowel in haar familie als aan mijn vaders kant spiritualiteit voorkomt. Mijn vaders vader legde tarotkaarten en mijn moeders moeder was helderziend. Op de dag dat mijn oma overleed, ben ik geboren. Sterker nog, op het moment dat haar kist het graf in zakte, braken bij mijn moeder de vliezen. Mijn moeder heeft altijd gezegd dat ik de gave van mijn oma heb overgekregen."
Ondanks haar gave had Marion emotioneel een redelijk normale jeugd. Om te voorkomen dat anderen haar raar zouden vinden, stopte ze simpelweg met te vertellen wat ze zag. Toen ze begin dertig was, startte Marion een bijscholingstraject om uiteindelijk medisch secretaresse te worden. "In die tijd volgde ik ook een opleiding tot yogadocente. Ook kreeg ik in die periode weer meer waarnemingen, van, noem het gidsen, engelbewaarders of verschijningen. Het was tijd om voor de spirituele wereld te gaan werken, vonden zij. Aanvankelijk stond ik daar helemaal niet voor open, ik had mijn baan en mijn yogatrainingen en vond het allemaal wel best. Maar toen ik door een bizarre val mijn been brak, daardoor niet meer goed yoga kon beoefenen én ik steeds meer aanvragen voor readings kreeg ben ik toch met mijn praktijk begonnen."
Sinds dat moment, in 1992, is het nooit meer rustig geweest in Marions opleidingsinstituut, dat ze samen met haar man Roger runt. Men kan er terecht voor readings, healings, workshops en allerlei opleidingen en trainingen. Op spiritueel gebied, maar ook op het gebied van bijvoorbeeld (loopbaan)coaching, persoonlijkheidsontwikkeling of het aanpakken van mentale barrières (zoals minderwaardigheidscomplexen). "Die afwisseling is heel prettig. Mijn werk is vaak namelijk behoorlijk intensief. Contact met overledenen bijvoorbeeld, kan ook inhouden dat ik ouders van een overleden kindje op bezoek krijg, of mensen van wie een dierbare door een misdrijf om het leven is gekomen. Dat kan voor iedereen heel zwaar zijn."
Marion realiseert zich dat er, ondanks het feit dat ze al vele duizenden mensen heeft geholpen, ook veel sceptici zijn, mensen die niet geloven in wat ze doet. Met dat gegeven gaat ze luchtig om. "De ene mens gelooft, de andere niet. Ik voel niet de behoefte om mensen te overtuigen, ik vertel gewoon wat ik doe. Wie dat waardevol vindt, weet me te vinden. Ik heb ook niets tegen de reguliere wetenschap. Sterker nog, zonder dokters was ik er allang niet meer geweest. Als kind lag ik vaak in het ziekenhuis, ik ben talloze keren geopereerd. Zonder goede dokters en artsen had ik hier nu niet gezeten. Wat mij betreft krijgen al die medici een mooie stoel in de hemel. Ik werk zelfs samen met een arts, die mijn opleidingen ondersteunt en er actief inhoudelijk aan bijdraagt. Een heel waardevol gegeven."
Wat Marion zeker weet, is dat het leven niet eindigt na de dood. "Het leven gaat door, ook nadat het lichaam sterft. Op het moment dat de ziel het lichaam verlaat, neemt het alle herinneringen mee naar het hiernamaals. Dat weet ik 100 procent zeker." In haar werk probeert Marion mensen altijd concreet 'bewijs' te leveren voor haar contact met overledenen. "Een boodschap als 'je overleden vader houdt van je en maakt het goed' vind ik niet genoeg. Ik vraag de overledene naar persoonlijke herinneringen, gebeurtenissen, details die ik niet kan weten. Ik wil dat mensen weten dat het wáár is wat ik ze vertel. Vaak hebben ze daar veel aan. Zo is er een man die ieder halfjaar langskomt. Zijn vrouw is overleden, maar hij kan niet zonder haar. Zij vertelt via mij over hem, om hem te laten weten dat ze nog steeds bij hem is. Zoiets vind ik zó mooi en waardevol! Dat een band tussen twee mensen ook ná het overlijden nog zo sterk is. Ik ben er dankbaar voor dat ik mensen via mijn werk een stukje van zichzelf kan teruggeven."

In 2007 werd Marion door lezers van diverse tijdschriften en magazines (onder andere Paravisie) uitgeroepen tot medium van het jaar. "Een heel mooie titel, waar ik nog steeds trots op ben! Het geeft mij het gevoel dat ik doe wat ik moet doen, dat ik blijkbaar voor heel veel mensen iets beteken. Soms vraag ik me af of ik geen werk moet zoeken waar meer positiviteit uitkomt. Dat zou ik namelijk best kunnen. Maar het antwoord is altijd nee. Ik vóél gewoon dat ik dit moet doen, het wordt van bovenaf gestuurd."

Wie meer wil weten over Marion en haar praktijk, kijkt op www.maylight.nl.